- Th.
mający kształt stożka, stożkowy; coni formam habens
VITELO Persp. p. 129 : exceptis his, quae ex Elementis Euclidis, et paucis, quae ex C-is elementis Pergaei Apollonii dependent.
Id. Opt. p. 35 : omnis superficiei planae secantis pyramidem rotundam uel lateratam secundum axis longitudinem et superficiei c-ae communis sectio est trigonum duabus lineis longitudinis pyramidis et diametro basis contentum.
COPERN. Rv p. 34 : motus ille terrae circa axem ad visum «a c» superficiem insumit c-am, in centro terrae habentem fastigium, basim vero circulum aequinoctiali parallelum.
Ib. p. 236 : noctem non aliud esse constat (ed. constant) quam terrae umbram, quae in c-am figuram nititur desinitque in mucronem.