- F.
- Th.
I.
propr. przyległy, sąsiadujący;
adiacens, vicinus.
N. abs. loco
subst.;
przyległości (posiadłości ziemskiej); ea, quae fundo adiacent (solummodo abl.
pl. )
KodKKr II p. 228 (a. 1398) : duas areas cum structuris ... cum ... singulis earum dependencijs, c-is et pertinencijs.
KodMp IV p. 224 (a. 1425) : duos mansos ... cum omnibus ... contributionibus ... pertinencijs, coherenciis et c-is ad eosdem laneos ... spectantibus.Ita saepius saec. XV.
II.
transl.
1.
związany, zależny; coniunctus, cohaerens.
Additur ad invicem (
GOST. Th. fol. b IIIa)
, in similitudine (
WROCŁ. EpitConcl fol. c IIa).
a.
de abstr.,
v.
gr. virtutes (
STOB. Aret. fol. i Ia
;
WROCŁ. EpitConcl fol. z IIIb)
;, vitia (
DŁUG. Op.
p. 84
)
, actus (
Lites I
p. 72, a. 1339)
, causae ((
Ib. I
p. 128, a. 1339
;
GOST. Th. fol. b IIIa)
;.
N. iur. abs. loco
subst.:
sprawy związane ze sprawą główną; causae cum causa principali coniunctae
(solummodo abl.
pl. )
ArHist V p. 273 (saec. XV ineunte): causas ... cum omnibus suis emergendis, dependenciis, incidenciis et c-is.
CodEp II p. 65 (a. 1414) : causas ... cum ... suis contingentibus, dependenciis, incidenciis et c-is.Ita passim saec. XV-XVI.
b.
de hominibus. N. abs.
loco
subst.
connexus,,
-i
m.
sprzymierzeniec, sojusznik; socius
Dogiel I p. 166 (a. 1474) : omnes ... eius regis auxiliatores ... et c-os.
2.
dotyczący, przynależny; pertinens
StPPP XI p. 277 (a. 1519) : liber iuris ... c-us ville presentis Kaschyna.
3.
zgodny; concors
PommUrk VII p. 492 (a. 1326) : unanimiter sumus concordes et c-i.