- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- B.
- BJ.
- A.
I.
założyciel, fundator, budowniczy; fundator, aedificator.
II.
Stwórca; Creator (de Deo).
Additur
aulae caelestis (
RFil XXV, saec. XV
:
C-or «Vstaviczel» celestis aule)
, caeli et terrae (
MonDipl
p. 138, a. 1176
et saepius;
cf.
Th.
IV 147,4),
mundi (
DŁUG. Hist. IV
p. 161,
cf.
Th.
IV 146,83), orbis (
ArPrawn 1
p. 225,
saec. XV
;
PAUL. CR.
p. 24, v. 281,
cf.
Th.
IV 147,5
sq.
),
naturae (
ZABOR.
p. 28
;
WROCŁ. EpitConcl fol. C IVa)
;, omnium (rerum) (
KodMp I
p. 132, a. 1286
et saepius,
cf.
Th.
IV 147,1),
humani generis (
ArHist XI
p. 184, saec. XV
;
Tom. IV
p. 305, a. 1518)
, lucis aeternae (
KodKKr II
p. 363, a. 1412),
Optimus (
KodMp II
p. 106, a. 1257)
, Pius (
KodMaz(K)
p. 210, a. 1222,
cf.
KodPol I
p. 27
)
, Almus (
RFil XXIII
p. 300,
saec. XV
:
C-or alme «wielebni Sprauiczielu»).
III.
ustanowiciel, autor; constitutor,
praec.
legum, iurium, canonum sim.
Item
iudicum :
PrPol app. p. 109 (saec. XIV) : nos rex et iudex et c-or iudicum existimus.
N.
sędzia; fere i. q. iudex, censor
StPPP VII p. 245 (a. 1545) : qui rex omnium vitiorum est diffinitor et c-or supremus.