Ogólne
Pełne hasło
Więcej

CONCUTIO

Gramatyka
  • Formyconcutio, concutio, concuttio
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -ere, -ssi, -ssum
Znaczenia
  • I. propr.
    • A.
      • 1.
        • a. vehementer movere, conquassare, percutere, ferire,
        • b. res inter se collidere
      • 2.
        • a. contundere, confringere, rumpere
          • α. + salem in frusta concidere, praec. centum libras continentia
          • β. + sigillum frangere mortuo eo, cui illo uti licuit
        • b. delere, violare, corrumpere
      • 3. in minutissimas partes conterere, contundere
    • B.
      • 1. contundere, percutere, caedere aliquem, membra perfringere
      • 2. pass.
        • a. + singultibus, cachinno quati, rumpi
        • b. contremescere
  • II. transl.
    • 1.
      • a. + motu animi commovere, mollire, percutere, percellere
      • a.
      • b.
      • b. terrere, timore iniecto aliquem ad aliquid faciendum inducere
    • 2.
      • a. abstr. affligere, perturbare, vexare, labefactare, opprimere, attenuare,
      • b. + viam regalem pacem in via regali observandam violare
    • 3. vincere, superare

Pełne hasło

CON-CUTIO, -ere, -ssi, -ssum scr. concutio,, concuttio
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
[3. sg. con. impf. act. concutterit:
KsgMaz III p. 120 (a. 1435) : quod sibi trabes reciperet et angulos domus concutterit.
part. perf. concusus:
CracArt V p. 529 (a. 1530) : campana ... erat mala et turpem habens sonum, qua re ex mandato dominorum concusa.]
I. propr.
A. res
1.
a. silnie wstrząsać, uderzać czymś o coś, bić, razić; vehementer movere, conquassare, percutere, ferire, v. gr. caeli templa sonitu ( CodVit p. 976, a. 1409) , fulmine sim. orbem, turrim sim.( SSrSil XII p. 81, a. 1464 ; CRIC. p. 66, v. 101 ).
N. imaginem
KodWp II p. 379 (a. 1325) : ne iurgiorum in posterum monasterium c-atur procellis.
Dicitur etiam de cute in opere cerdonico
KodMp IV p. 472 (a. 1447) : in fluuio ... cerdones ... cuttes ... cerdonicare, c-re et tundere ... debebunt.
b. uderzać o siebie; res inter se collidere (v. gr. manus).
N.
dentes adinvicem zgrzytać zębami; frendere
GŁOG. Alex. I fol. 54a : frendo ... -ere id est dentes adinuicem c-re.
2.
a. potłuc (na kawałki), pokruszyć, połamać, rozbić, rozwalić; contundere, confringere, rumpere
STAN. OP. p. 859 : omnia, que habui in campis, sunt grandine c-ssa et anihilata.
ChrPP p. 511 : tantus est factus impetus mulierum, ut quelibet amphoram suam c-ret et sic fractis vasis contendere simul ceperunt.
Ita saepissime.
N. glossam Pol.
AGZ XV p. 181 (a. 1475) : stubam molendini ... et fornacem disiecerunt et c-erunt alias «roszmyotaly y stlvkly».
Dicitur praec. de
concutiendo domum, testudinem sim.( KsgMaz III p. 120, a. 1435 et saepius), cistam, seram sim.( ArPrawn X p. 361, a. 1412 et saepius), portam sim. ( AGZ XIV p. 168, a. 1445 et saepius), item murum, turrim sim. ( DŁUG. Hist. I p. 458 et passim.
N. imaginem
CodEp I 2, p. 44, a. 1448 : ad c-ndum orthodoxae murum fidei).
N.
α. salem kruszyć, rozbijać na części określonej wielkości, zwł. na tzw. kruchy, tj. bałwany soli, ważące około 1 cetnara; in frusta concidere, praec. centum libras continentia
StPPP I p. 219 (a. 1368) : Ungaris c-itur unus bancus salis, qui valet duas marcas, postea quando c-ssus fuerit, vix solvet unum florenum cum medio ad Ungariam et illud est damnum zupparum (cf. JusPol p. 178; IusMet II p. 112; ŁASKI ComPriv fol. 78b).
RachBon II p. 11 (a. 1545) : praeter bancos integre venditos c-ssi sunt in frusta et centenariatim venditi banci salis 16.
Inde
sal concussum sól sprzedawana na cetnary; qui in centenariis venibat
StPPP X p. 95 (saec. XV) : sal ... centenariatum seu c-ssum libere ... propinabunt atque ad venditionem exponent, bancatum verum sal seu non c-ssum vendere possunt intacte etc.
β. sigillum kruszyć pieczęć, tj. łamać ją na znak śmierci osoby uprawnionej do posługiwania się nią; frangere mortuo eo, cui illo uti licuit
AKapSąd I p. 539 (a. 1493) : que sigilla c-ssa et confracta sunt in presencia dnorum canonicorum.
Syn. et iuxta posita
annihilare, in nihilum reducere ( MPH IV p. 859, a. 1352 ; StPPP IX p. 252, a. 1545) , confringere (cf. ), demolire ( ArPrawn VI p. 37, a. 1518) , destruere ( AKap Sąd II p. 905, a. 1460 et saepius), (di)rumpere ( ib. II p. 67, a. 1426 et saepius), dispercutere (
N. glossam Pol.
«roszbycz» AGZ XV p. 181, a. 1475) , distinguere ( ib. p. 44, a. 1466) , frangere ( DŁUG. Hist. III p. 143 et saepius), repercutere ( StPPP II p. 927, a. 1498).
N. constr. sq.
in c. acc.
AGZ XV p. 181 (a. 1475) : lapidem inferiorem molendini in tres partes c-erunt.
b. zniszczyć, zepsuć, uszkodzić; delere, violare, corrumpere
ArPrawn X p. 430 (a. 1414) : poterit cingulum eundem vendere, obligare, alienare, c-re vel disponere cum eodem secundum suam voluntatem (cf. StPPP II p. 340, a. 1429).
AKapSąd III p. 48 (a. 1478) : Mathias c-ssit citharam.
RachWaw p. 394 (a. 1548) : pro 1 fenestra nova ... et a reformatione veterum c-ssarum (ed. concussorum)... mrc. 1/9.
3. zetrzeć na proch, na miazgę; in minutissimas partes conterere, contundere
StPPP II p. 957 (a. 1506) : frugibus in ... molendino commolendis et alijs omnibus rebus quocunque modo in eodem conminuendis, c-ndis seu conterendis.
B. homines
1. zbić, uderzyć, poturbować, złamać komuś jakąś część ciała; contundere, percutere, caedere aliquem, membra perfringere
StPPP VIII p. 306 (a. 1389) : ancillas in domo c-ssit violenter.
AKapSąd II p. 751 (a. 1510) : curienses ... predicatorem percusserunt ... et sibi manum c-erunt.
Ita saepius.
N.
glossam Pol.
AGZ XV p. 148 (a. 1472) : c-ssisti alias «rostraczylesz» uxorem ipsius Pauli ... impregnatam, qua con cussione interemisti in ipsa ipsius ... natum.
Additur
vulneribus ranić; vulnerare
SSrSil I p. 26 (a. 1300) : Henricum ducem ... lecto pausantem, multis vulneribus c-ssum ... derelinquunt.
Inde
vulnus concussum:
MonStp p. 409 (a. 1592) : vulnus cruentum c-ssum in vertice capitis.
Sensu latiore: rozpędzić; discutere, dispellere
ZabDziej II p. 430 (a. 1488) : regestrum scabinorum violenter ... arripiens laniavit et iudicium bannitum c-ssit.
Constr.
a. sq. in c. acc.
ARect I p. 98 (a. 1475) : ad terram prostratam genibus in pectus c-bat inhumaniter.
b. sq. in c. abl.
*KH III p. 211 (a. 1352) : regem in capite ... cum malleo ligneo c-erunt.
2. pass.
a. singultibus, cachinno trząść się, zanosić się (od śmiechu, płaczu); quati, rumpi
KADŁUB. p. 29 : ut iam non simulatis, set lacrimosissimis omnes c-antur singultibus.
Ib. p. 115 : scurra ... chachinno c-itur.
b. (de capite) trząść się; contremescere
FormJ p. 44 : cor senis affligitur, caput c-itur, languet spiritus, fetet anhelitus.
II. transl.
1.
a. motu animi et abs. : wstrząsać, przejmować, ogarniać, wzruszać; commovere, mollire, percutere, percellere, v. gr. dolore, pavore, terrore sim.
Item
pavor, tremor sim. aliquem concutit ( ArHist X p. 311, a. 1449 ; DŁUG. Hist. IV p. 463 ).
Additur abl. limitationis
Tom. VI p. 276 (a. 1523) : c-bantur animis.
N. glossam Pol.
RFil XXIII p. 305 (a. 1444) : si quem passio Christi non c-it «nye vmiakczy».
Syn.
atterere ( DŁUG. Op. p. 314 ) , (per)turbare ( Lites II p. 119, a. 1260 ; CodVit p. 475, a. 1420).
N. constr.
a. sq. per :
Lites II p. 119 (a. 1260) : nos ... per aliquos Christiane fidei inimicos et aliquorum apostasiam sic turbati fuerimus et c-ssi, quod etc.
b. sq. ex :
GALL p. 447(=96,20 M.): ex quo facto natio tota barbarorum c-ssa vehementer exhorruit.
b. straszyć kogoś czymś, szantażować; terrere, timore iniecto aliquem ad aliquid faciendum inducere
CodEp II p. 259 (a. 1431) : comminationibus mortis ipsos c-re.
ArHist V p. 101 (a. 1440) : ipsa huiusmodi minis et terroribus c-ssa.
Ita saepius.
2.
a. wstrząsać, niepokoić, gnębić, targać, nadwerężać, osłabiać, wyniszczać; affligere, perturbare, vexare, labefactare, opprimere, attenuare, v. gr. terram, populum sim. (guerris, rapinis, tumultibus sim. MPH II p. 75 Herbord ; KodWp I p. 575, a. 1285 ;et saepissime), item casibus adversis concuti (de homine Tom. VII p. 336, a. 1525), denique abstr. v. gr. auctoritatem ( CodEp III p. 8, a. 1447) , ecclesiam (opprobriis: CodVit p. 738, a. 1426) .
Syn. et iuxta posita
desolare ( CodEp I 1, p. 138, a. 1443) , (de)vastare ( MPH II p. 75 Herbord et saepius), opprimere ( KodWp I p. 575, a. 1285) , populari ( MPH II p. 75 Herbord) , spoliare ( DŁUG. Op. p. 117 ).
b. viam regalem złamać pokój na drodze królewskiej; pacem in via regali observandam violare
StPPP VII p. 386 (a. 1448) : c-ssa uia regali recepit sibi ... pallium.
Ib. II p. 582 (a. 1449) : vos venientes in viam publicam regalem c-ssa via recepistis ... virginem Elizabeth.
N. constr. sq.
super
ib. VII p. 386 (a. 1448) : idem Philippus non c-ssit uiam regalem super Stanislaum.
3. przezwyciężyć, pokonać; vincere, superare (v. gr. naturam).
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)