- Th. (rec.),
- Bl.
- S.
- B.
- F.
I.
propr.
1.
towarzyszyć, iść za kimś; comitari, sequi aliquem
StSyn III p. 11 (a. 1320) : sacerdos Corpus Christi ante pectus cum omni reverencia ... deferat ... ut ex hoc fidelium c-ncium devocio ... augeatur.
DyplMog p. 114 (a. 1433) : quicumque venerabilissimum Corpus Domini nostri Jesu Christi, cum ad infirmos defertur, reverenter devoteque c-ti fuerint in eundo et redeundo etc.
Opp.
antecedere (
KOMOR.
p. 315
).
N.
naśladować; imitari
*CodEp III p. 80 (a. 1455) : quem predecessoris ... constantiam et erga Deum incommutabilem fidem ... non minori c-turum prestigio credebamus.
Constr.
a.
abs.
,
cf.
JAC. PAR. Serm. fol. 19b : sic estimauerunt parentes eum esse ... inter illos, qui c-bantur.
b.
sq.
acc.
,
cf.
sq.
DŁUG. Hist. IV p. 438 : baronibus c-ntibus illum.
c.
sq.
]dat.
pron.
refl.
JAC. PAR. Serm. fol. 35a : superbia et inuidia solent sibi c-re.
d.
sq.
abl.
modi
KodKrak p. 552 (a. 1441) : personis numero copioso c-ntibus.
e.
sq.
cum:
ZabDziej III p. 520 (a. 1498) : quando ... Dorothea c-sset cum ... Ewa.
2.
a.
phil.
t. t. współistnieć, występować razem z czymś innym; simul cum altera re esse, exsistere, apparere
NIC. BŁ. Serm. II p. 60 : licet anima non viuificet corpus, nisi mediante sanguine, tamen pertinet ad eandem naturam et ideo c-atur ipsum appropinque.
WROCŁ. EpitConcl fol. B la : uoluntas ... c-ns est, qua aliquis vult aliquem effectum, quamdiu durat.
BYSTRZ. Log. fol. k VIIa : subiectum c-atur principale significatum termini.Cf. CONCOMITANTIA CONCOMITANTER.
b.
part.
praes. przypadający w tym samym czasie; qui in idem tempus cadit
StPPP VI p. 293 (a. 1525) : in primis terminis ... conventionem generalem mox c-ntibus.
c.
part.
perf.: związany, zespolony, sprzęgnięty z czymś;
coniunctus, conexus cum aliqua re
GŁOG. Anim. fol. 60b : a c-ta proportione sicut se habet esse ad posse, sic se habet essentia ad potentiam.
II.
transl. czekać, grozić; manere, imminere
CRIC. p. 101, v. 10 : exitium ... omnes c-atur idem.