- F. (pl.),
- Th.
- Bl.
- B.
- BJ.
- Ha.
I.
1.
wydrążenie, wklęsłość, wnętrze; excavatio, pars interior
VITELO Persp. p. 133 : est dictum foramen (i. e. pupilla ) rotundum, ut sit magis aptum susceptioni omnium formarum, pertransiens usque ad eiusdem tunicae c-um.
GŁOG. Anim. fol. 101b : aer facit multos ictus et reverberationes ad latera illius c-i auris.Cf. CONCAVITAS I 1.
2.
zakrzywienie, zgięcie; curvatura, inflexio
RH III p. 95 (a. 1578) : Lelivam insigne c-um ... lunae defectuosae cum stella in caelestino campo deferentem.Cf. CONCAVITAS I 2.
3.
sfera; sphaera
NIC. BŁ. Serm. I p. 30 : de caelo aereo seu elementari, quod est ipse aer sub c-o orbis lunae.
WROCŁ. Epit. fol. d 7a : secundum maiorem recessum ab isto orbe in c-o aeris totaliter talis influencia deficit a calliditate.
II.
pl.
montium
dolina; convallis
GALL p. 445 (= 92, 20 M.) : tinnitus de galeis per c-a montium resonant.
DŁUG. Hist. III p. 136 : duces autem itineris ... exercitum eius Caroli ad stricta et c-a montium perducunt.Cf. CONCAVITAS II 2.