Ogólne
Pełne hasło
Więcej

COMPRIMO

Gramatyka
  • Formycomprimo
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -ere, -essi, -essum
Znaczenia
  • I. propr.
    • 1. amplecti, circumdare, circumcludere, capere (praec. homines)
    • 2.
      • a. se premere, coartare
      • b. + oculos, labia vi magna claudere.
    • 3. premere, opprimere, pressare (saec. XVI etiam de concubitu)
    • 4. exprimere
  • II. transl.
    • 1. celare, dissimulare, silentio praeterire.
    • 2. coercere, cohibere, impedire
      • a. concr.
      • b. abstr.
        • α.
        • β.
      • c.
    • 3.
      • a. affligere, premere, vexare
      • b. cogere, adigere, compellere
    • 4. comprehendere

Pełne hasło

COM-PRIMO, -ere, -essi, -essum
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • A.
  • N.
I. propr.
1. ściskać, obejmować, otaczać, zamykać, więzić; amplecti, circumdare, circumcludere, capere (praec. homines).
N. glossam Pol.
RFil XXIII p. 307 (a. 1444) : c-e «sczisny».
Syn.
arrestare ( AGZ VI p. 205, a. 1480).
Constr.
a. sq. abl.
N. abl. loci
AGZ XVII p. 47 (a. 1471) : quod ... prohiberet aut c-ret ipsum loco stricto, ubi equm non posset statuere.
b. sq. in c. abl.
MARTIN. OP. Serm. fol. 198a : lubricus est enim hostis serpens et nisi in capite c-atur, totus illabitur.
JAC. PAR. Serm. fol. 121b : quod est in sinu c-ssum, hoc est tutum.
AGZ III p. 205 (a. 1480) : cives ... in aliis civitatibus ... arestantur et c-untur.
2.
a. refl. et pass. de hominibus: tłoczyć się, cisnąć, ścieśniać; se premere, coartare
MARTIN. OP. Chr. p. 442 : concurrentibus et c-ntibus se turbis (cf. DŁUG. Hist. III p. 19).
DŁUG. Hist. IV p. 598 : cum ... locus ... coarctatus esset ... c-ssi me, ut sibi sic ascendenti viam darem.
Ita saepius.
b. oculos, labia zamykać, zaciskać; vi magna claudere.
3. przyciskać, uciskać, przygniatać; premere, opprimere, pressare (saec. XVI etiam de concubitu).
Constr.
a. sq. dat.
NIC. BŁ. Serm. II p. 235 : femur femori c-unt.
b. sq. abl. c. sq. sub :
DŁUG. Op. p. 305 : puerum tanto tempore suffocatum et sub aquarum mole c-ssum.
4. wyciskać; exprimere
GŁOG. Alex. I fol. 104b : ex cuius lini semine c-itur oleum.
II. transl.
1. ukryć, zataić, przemilczeć; celare, dissimulare, silentio praeterire.
Syn.
dissimulare ( DŁUG. Hist. I p. 320 ).
N. constr. sq.
in c. abl.
URSIN. fol. A VIa(= p. 24,12 W.): virtutis tanta vis sit, vt in ore amantis c-i nequeat.
2. poskromić, powściągnąć, powstrzymać, pohamować; coercere, cohibere, impedire
a. concr. , v. gr. incendium, vocem.
b. abstr. , v. gr.
α. delicta, licentiam sim., item seditionem, motum sim.
β. varios affectus animi.
c. homines
VINC. p. 416 : daemoniacus ligatus verbere c-batur, quia mala et perversa loquebatur.
AH V p. 146 (saec. XV) : sacrilegam c-amus, quia Deus ejus vanus.
Constr.
a. sq. ab :
NIC. BŁ. Serm. II p. 108 : animam ... quam a vitijs non c-ssit.
AKap p. 160 (a. 1558) : ut se c-ret a suis affectibus.
b. sq. ne finali
Tom. X p. 414 (a. 1528) : me, quantum potui, c-ssi, ne quid eorum, quae ... eveniebant, vrae ... dtioni declararem.
3.
a. nękać, dręczyć; affligere, premere, vexare
ArHist XI p. 489 (a. 1462) : quibus frigoribus homines c-ssi.
KodKrak p. 690 (a. 1465) : ciuitatem nostram ... multorum debitorum grauitate c-ssam esse.
Ita saepius.
b. zmuszać do czegoś, zniewalać; cogere, adigere, compellere
DŁUG. Hist. V p. 264: baronibus ... aut corruptis, aut metu c-ssis. Visit. p. 55 (a. 1511) : c-bantur ad compositionem marcae et VI grossorum.
4. ogarniać; comprehendere
DŁUG. Op. p. 614 : vocamur ad caesaris praesentiam ... c-sserat omnes pavor.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)