phil.
t. t. współmiernie (z czasem); ita ut temporis mensura mensurari possit
GŁOG. Porph. fol. T IIa : Deus non est in tempore neque eterna c-e, sed bene coexistenter (cf. id. Don. fol. O 4b; WROCŁ. Epit. fol. e 6b).
Id. Hisp. fol. 113b : c-e ... illud dicitur incipere esse in tempore, quod mensuratur tempore.
WROCŁ. Epit. fol. e 2b : sunt enim omnia in tempore c-e, sed omnia sunt in spera contentiue.