- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- A.
I.
nagromadzić w jednym miejscu, skupić, spiętrzyć;
in cumulum cogere, congerere, acervare.
Praec. in imagine de abstr. , v. gr.
excessus excessibus
(
KodKKr I
p. 115, a. 1283)
, causas odii apud regnicolas (
KomKadł
p. 422
),
incommoda (
*Theiner I
p. 178, a. 1323)
, furorem, indignationem, iram (in aliquem:
DŁUG. Hist. II
p. 437
et
ib.
passim), etiam iucunditatem animi sibi (
ListMił
p. 169
).
N.
horas canonicas
odmówić na raz;
continuo recitare
JAC. PAR. Tract. fol. B Va : horas canonicas per distincta horarum spacia non persolui ... mane omnia simul c-ns.
II.
zebrać, zgromadzić, ściągnąć; contrahere, congregare, cogere
1.
res (saepius addito
sibi,
praec.
aurum, pecuniam
sim., simili sensu per ellypsim
abs. (
ArPrawn I
p. 435, a. 1556
:
episcopi modeste vivant ... dispensent, non c-ent),
item
libros (
DŁUG. Op. p. 445 : vir studiosus ... plures libros ex Italia sibi c-bat).
2.
homines.
N. constr.
a. ad se:
DŁUG. Hist. I p. 297 : milites Hungariae ... magos, haruspices... adsec-varunt (cf. Vlg. Habac.2,5 ).
b.
refl.
Dogiel I p. 51 (a. 1415) : gentis Turcarum rabies ... se cum ingenti effrenataque potentia c-ns.
III.
limitem
wyznaczyć za pomocą kopców;
scopulis aggestis designare
CapSl p. 16 (a. 1526) : ad tertium limitem c-tum vel circumfossum.
Ib. infra ad quartum limitem etiam tumulo c-tum.