- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- Dc.
- B.
- A.
- Ha.
- N.
I.
1.
protegowany, człowiek pozostający w jakiejś zależności od drugiego;
i. q. cliens, qui est in alicuius tutela
PAUL. CR. p. 4 : utque c-i tui et mancipii ... animum ... perspicias.
Tom. VIII p. 191 (a. 1526) : calamitatem ... sui c-i ex pietate et clementia audire.
2.
pachołek, sługa;
famulus, servitor
KADŁUB. p. 49 : utriusque partis c-i se mutuis provocant contumeliis.Ib.
p. 155 : totus diriguit ille c-us (cf. supra p. 154: aderat autem quidam vernaculus).Ita saepissime.
II.
wasal, lennik; vasallus
PommUrk V p. 2 (a. 1311) : omnibus officialibus nostre dominationi substitutis ... advocatis, c-is et vasallis.Fortasse huc quoque spectat
CodSil X p. 265 (a. 1417) : honorabilibus et discretis viris: domino Nicolao plebano ... Johanne Peterswalde c-o, Thoma advocato in Wartha.
III.
iur. strona w sądzie,
zwł. klient adwokata, oskarżony, którego broni rzecznik; pars in judicio agens, reus, cuius causam patronus defendit
KodWp II p. 393 (a. 1326) : advocatos suis c-is consilium inpendere dubium non existit.
StPPP I p. 129 (saec. XIV) : si aliquis ... judex ... sententiaverit contra aliquem c-um (in versione Pol. saec. XV :«gdyby który ... sędzia ... skazowałby przeciwko której stronie»).Ita saepius.
N. explicationem
GLb p. 21 : c-us dr quicunque citatus vel cujus causa agitur coram judice, qui elegit sibi advocatum, cujus causam advocatus «rzecznyk» defendit.