Ogólne
Pełne hasło
Więcej

CASUALITER

Gramatyka
  • Formycasualiter
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana
  • Część mowyprzysłówek
Znaczenia
  • I.
    • 1. improviso, fortuito
    • 2. non consulto, sine voluntate
  • II. + pro tempore, temporis causa

Pełne hasło

CASUALITER adv.
  • F.
  • Th. (rec.),
  • Bl.
  • Dc.
  • B.
  • Ha.
  • N.
I.
1. wskutek nieprzewidzianych okoliczności, niespodziewanie, przypadkiem; improviso, fortuito
KodPol II p. 220 (a. 1320) : pro reformacione ecclesie ac monasterij ... c-r igne cremati (ed. -tis).
ArPrawn IV p. 31 (a. 1347) : qui c-r moriuntur, ut in aqua vel de arbore cadendo.
Ib.V p. 97 (a. 1433) : si vero c-r, oportunitate et necessitate nos cogente, stacionem in bonis ... ecclesiarum ... nos facere contingerit.
2. mimowoli, nierozmyślnie; non consulto, sine voluntate
StPPP II p. 889 (a. 1493) : super ... dampnis sibi mutuo c-r vel ex proposito factis.
Ib. III p. 193 (a. 1532) : si ... non voluntarie neque ex proposito, sed c-r et contigenter quis incendium commiserit.
ArPrawn VI p. 156 (a. 1554) : pro capite nobilis ... c-r occisi.
II. w pewnych okolicznościach, wyjątkowo; pro tempore, temporis causa
ConcPol IV p. 132 (a. 1434) : a ieiunis debet sumi hoc sacramentum, c-r tamen necessitate mortis imminente potest ... post ... cibos sumi.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)