- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- A.
I.
propr.
1.
lśniąco biały, jasny; albus, nitidus.
Subst.
n.
biel; albus color.
Simili sensu pl.
ListMił p. 48 : gutur ... c-is libatum.
N. per metonymiam de veste
Tom. XII p. 165 (a. 1530) : militibus c-o vestitis.
2.
błyszczący, świecący; micans, fulgens,
lucidus.
N. glossam Pol.
GLp p. 108 : c-as «swyathle».
II.
transl.
1.
jasny, nieskazitelny, świetlany; clarus, purus, perfectus,
v.
gr. dogmata virtutis (
ZABOR. Orth.
p. 1
)
, fama (
RFil XXXVI
p. 404, a. 1470).
2.
życzliwy, szczery, szlachetny;
benevolus, sincerus, honestus.
Syn.
honestus (
Dogiel IV
p. 310, a. 1542).
Praec. de libri lectore
HUSSOW. p. 56, v. 2 : forte rogas, lector c-e.Ita saepius saec. XVI.
3.
świetny, wspaniały, znakomity; splendidus, nobilis, egregius
PAUL. CR. p. 5 : gentis specimen c-issimum.
IO. VISL. p. 170, v. 3 : armigeri praeconia c-a Gracchi.