Ogólne
Pełne hasło
Więcej

BIENNIUM

Gramatyka
  • Formybiennium, bigenium, bigennium,
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -ii
  • Część mowyrzeczownik
  • Rodzajmęski
Znaczenia
  • spatium duorum annorum.
    • α.
    • β. acc.
    • γ. abl.
    • δ. + de biennio in biennium alterno quoque anno

Pełne hasło

BIENNIUM s. BIGENIUM s. BIGENNIUM, -ii m.
  • F.
  • Th.
  • S.
  • Dc.
dwa lata, okres dwóch lat; spatium duorum annorum.
N. de duorum anno
rum spatio, quo magister in universitate Cracoviensi ad disputationes lectionesque faciendas, priusquam ad facultatis consilia admitteretur, obligabatur
LibProm p. V (a. 1406) : conclusum fuit ... ut deinceps nullus ad consilya facultatis admittatur, nisi prius b-um compleuerit; b-um autem complere dicitur, qui duobus annis completis decies extraordinarie disputauerit, et ordinarie legerit etc.
Ita ib. saepius.
Locut.
α. biennio (abl. temporis).
β. c. acc. ad biennium ( KsgŁawKr p. 96, a. 1373 et saepius; item usque ad ib. p. 3, a. 1365) , infra ( AKapSąd III p. 67, a. 1497) , intra, per, post.
γ. c. abl. biennio elapso ( *KodWp I p. 162, a. 1236) , durante ( Ksg ŁawKr p. 291, a. 1395).
N.
de biennio
: KsgKaz p. 258 (a. 1391) : fistulator de b-o dedit I fert. et tenetur annuatim sex gr.
δ. de biennio in biennium co dwa lata; alterno quoque anno
AKap Sąd I p. 130 (a. 1480) : ville ... de b-o in b-um visitentur.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)