Ogólne
Pełne hasło
Więcej

BESTIALIS

Gramatyka
  • Formybestialis
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -e
  • Część mowyprzymiotnik
Znaczenia
  • beluinus, ferus, effrenatus.

Pełne hasło

BESTIALIS, -e
  • F.
  • Th. (rec.),
  • Bl.
  • Dc.
  • B.
  • BJ.
  • N.
[usurpatur etiam comp. bestialior ( JAC. PAR. Tract. p. 46 : qui homines heu bestijs bestialiores) et superl. bestialissimus (
CRIC. p. 287 : unicum filium procreavit bestialissimum])
zwierzęcy, dziki, wyuzdany; beluinus, ferus, effrenatus.
N. syn.
brutalis ( NIC. BŁ. Serm. I p. 1 ) , pecorinus ( ib. p. 164 ).
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)