Ogólne
Pełne hasło
Więcej

BEGINAE-1

Gramatyka
  • Formybeginae
  • Etymologia vox originis non satis certae
  • Odmiana -arum
  • Część mowyrzeczownikrzeczownik
  • Rodzajmęskiżeński
Znaczenia
  • wędrowni, żyjący z żebractwa; homines (etiam feminae?) vagi, qui religiosos se ferentes victum quaeritabant

Pełne hasło

BEGINAE, -arum m. vel f. (vox originis non satis certae)
  • Dc. (s.
  • v.
  • beguinae,
  • beguini),
  • BJ. (s.
  • v.
  • begina),
  • N. (s.
  • v.beguina,
  • beguinus)
rzekomi zakonnicy (lub zakonnice? ) wędrowni, żyjący z żebractwa; homines (etiam feminae?) vagi, qui religiosos se ferentes victum quaeritabant
JAC. PAR. Tract. p. 28 : contra haereticos, b-as et somniatores, augures.
CodEp III p. 428 (a. 1496) : medici, clerici, b-e (ed. begvide), mixtaci et reliqui vagi absque officiis, domiciliis et serviciis viventes per unum grossum pro una vice contribuent
Cf. BEGUINUS.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)