Ogólne
Pełne hasło
Więcej

BEATIFICUS

Gramatyka
  • Formybeatificus
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -a, -um
  • Część mowyprzymiotnik
Znaczenia
  • I. eccl. beatum reddens, praec. salute aeterna.
  • II. sanctus

Pełne hasło

BEATIFICUS, -a, -um
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
I. eccl. t. t. uszczęśliwiający, przynoszący szczęście, zwł. szczęście wieczne w niebie; beatum reddens, praec. salute aeterna.
N. phil.
esse :
NIC. BŁ. Serm. II p. 355 : non solum dedit Deus homini esse naturale, sed etiam b-um praeparauit, si perseuerauerit.
II. święty; sanctus
DŁUG. O p. 296 : vir quidam ... animam ... Kunegundis ... ad coelos ... per ... animas b-as ferri agnovit.
Cf. BEATUS II.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)