- F.
- Th.
- Bl.
- S.
I.
odwoływać, odciągać; abstrahere,abducere, avertere.
Constr.
a.
abs.
b.
sq.
ab. c.
sq.
inde. d.
sq.
inf.
Tom. I p. 82 (a. 1510) : dnum meum ... fore extra omnem culpam, si a-bitur per tam diuturnam injuriam ipsius magistri et Ordinis sui, eadem arma sua alio convertere, quam desiderat.
II.
poddanego namówić do opuszczenia swego pana; colonum vel famulum, ut dominum deserat, adducere
KodMaz(K)
p. 422 (a. 1237) : etiam promiserunt homines nostros populares, seruilis seu libere condicionis, nec per se nec per alios aliquatenus a-re, etiam si ad ipsos sponte transierint nullatenus retinere (cf. PreusUB I 1,
p. 95 ).
AKap p. 84 (a. 1547) : ne quandam ancillam servilem, quam dicitur a-sse a quadam domina, in Lituaniam deduceret. III. (ab advocando[?)pozwać przed sąd? citare, in ius vocare?]
StPPP VI p. 136 (a. 1518) : de remissionibus ad districtum eorum,] qui de eisdem [sceleribus] a-antur, est statutum, ne [etc.]A-V[O]L[O, -are, -avi, -atum(saec. demum XV et XVI) szybko uciekać, szybko się oddalać; celeriter fugere, discedere.