Ogólne
Pełne hasło
Więcej

ATTONITUS

Gramatyka
  • Formyattonitus
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -a, -um
  • Część mowyprzymiotnik
Znaczenia
  • I. propr. vicino fulmine stupefactus.
  • II. transl.
    • 1. perculsus, perterritus, stupidus.
    • 2. castigatus

Pełne hasło

ATTONITUS, -a, -um
  • F.
  • Th.
  • B. (ad-),
  • S.
I. propr. rażony, ogłuszony bliskim uderzeniem pioruna; vicino fulmine stupefactus.
II. transl.
1. ogłuszony, przerażony, oszołomiony, zdumiony; perculsus, perterritus, stupidus.
N. glossas Pol.
RFil XXII p. 19 (a. 1466) : a-us «dotknyony».
Ib. p. 26 (a. 1512) : a-i «stlvmyeny».
Et paulo infra a-i «zvmyawschy szą».
N. constr.
a. sq. de:
CodEp II p. 418 (a. 1440) : a-i de rei eventu.
b. sq. abl. limit.
Tom. I App. p. 10 (a. 1448) : nam illi omnes, qui a-is mente, aut damnatis corpore familiaribus delectantur, non satis intellegere videntur, quis fructus petendus sit ex familiaribus.
2. zgromiony; castigatus
IO. VISL. p. 183, v. 257 : talibus a-us ... dictis ... belli primordia ... fabor.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)