- F.
- Th.
- Dc.
I.
intrans. oddawać
stolec; ventrem exonerare.
II.
trans. siadać lub
siedzieć na czymś; assidere vel sedere in aliqua re
MARTIN. OP. Serm. fol. 160a : crux enim honorabilis est equus, quia rex omnium ipsam a-uit et equitauit.
ARect I p. 630 (a. 1523) : magister seruum publicum ... in terram deiecit a-uitque, sicque a-tum et per crines tractum ... in caput lapide ... verberauit.