- F.
- Th.
- S.
- Dc.
- BJ.
- N.
               I. 
               wzmocnić,umocnić;  firmiorem
                  facere 
               
            
                  1. 
                  propr. 
                  
                     
                  
                  
               GALL p. 458 : castellum vero Bolezlavus melius ad retinendum a-vit eoque munito necessariis suos ibi milites collocavit.
                  2. 
                  transl. 
                   
                  
               KodWp II p. 152 (a. 1298) : quod a-at auctoritas litterarum, non pravorum hominum potest infirmare improbitas.
APozn I p. 300 (a. 1459) : comunitas attenta nostra iusta sentencia ipsam a-vit et approbavit.
                  3. 
                  przyłączyć, przydzielić; 
                     adiungere, assignare 
                  
            KodKWil I p.382 (a. 1482) : ego ... de novo do, dono, a-o ascriboque ecclesie ... decimam etc.Cf. AFFIRMATIO I.
               II. 
               uznać za ważne;  ratum
                  habere
               
            *CodVit p. 981 (a. 1409) : magister generalis consilium suum a-vit et secundum eius consilium fecerit.
KodTyn p. 274 (a. 1433) : praefati domini ... se obligarunt ... nostra ... pronuntiata, definita ... laudata ... inviolabiliter a-re et tenere.
               III. 
               
            
                  1. 
                  twierdzić, oświadczyć (zwłaszcza przed sądem); 
                     asserere, profiteri (imprimis coram iudicibus).
                  
               
                        
                           Constr. 
                      
                                                
                     
                      
                     
                                            
               
                        a. 
                        
                           sq. 
                            acc. 
                        
                     
                     
                        b. 
                        
                           sq. 
                            acc. 
                            c. 
                            inf. 
                            
                        
                     
                     
                        c. 
                        
                           sq. 
                           
                              
                           
                           quod:
                        
                     IANIC. p. 132 v. 6: quod ... Cupidineis feriatur nulla puella sagittis, a-as.
                        d.  de aliqua re. 
                  
                  2. 
                  potwierdzić (przysięgą lub słowem); confirmare (iure
                     iurando, fide sua)
                  ,cf. 
                   AFFIRMATIO I 2. 
               
                  3. 
                  głosić;  praedicare 
                  
               KomKadł p. 329 : quis eorum ([regum sc.)] gesta per totum orbem ... a-bit, nisi proles sapientum, qui preter modum dilexerunt scientias.
                  4. 
                   alicui rei  
                  przypisywać; 
                     ascribere
                  
            MPH II p. 845 (saec. XIII exeunte): hoc factum pagani a-bant incantacionibus, non virtuti divine.
               IV. 
                aliquem  
               ustanowić;  creare
               
            APozn II p. 4 (a. 1471) : successores ... Katherine ... per famosum Ioannem ... scabinum nostrum tanquam tutorem ipsorum legittimum a-tum, deputatum et iure confirmatum recognoverunt.
               V. 
               phil. 
                copula a-ta  
               
                  i. q. affirmativa; 
                  twierdząca 
               
               
         GIEŁCZ. p. 12 : verificatio semper fienda est mediante copula a-ta et non negata, siue in affirmatiuis siue negatiuis enuntiationibus.