Ogólne
Pełne hasło
Więcej

ADIUTORIUS

Gramatyka
  • Formyadiutorius
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -a, -um
  • Część mowyprzymiotnik
Znaczenia
  • I. auxilium praebens.
  • II. iur.qui causam alicuius iudicibus probat

Pełne hasło

ADIUTORIUS, -a, -um
  • F.
  • Th.
I. pomocny; auxilium praebens.
N. locut.
manus a-a
KodMp IV p. 232 (a. 1426) : qui ... pro fabrica ... ecclesie ... manus eorum quoquomodo portauerint a-as.
Cf. ADIUTRIX I.
II. iur. uzasadniający stanowisko strony przed sądem; qui causam alicuius iudicibus probat
KsgPrzem I p. 200 (a. 1431) : sacerdos ... paruit duo iudicia erga ... Petrum tali condicione, si non habuerit aliquid occasioiiatum vel a-um.
Eodem sensu
res a-a
KsgPrzem I p. 320 (a. 1444) : ita rem suam admisit predictus Clysz, nisi re a-a fuerit subportatus et adiutus.
StPPP I X p. 109 (a. 1478) : ius condempnauit in quatuor penis eum, et si non habuerit rem a-am in duabus septimanis, extunc luet quintam penam.
Cf. ADIUTORIUM III ADIUTRIX II c ADIUVATIVUS ADIUVATORIUS ADIUVATIO II.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)