[EXSISTENS]
s.
EXISTENS,
-ntis
- F.
- Th. (s.
- v.
- exsisto),
- Bl.
I.
adi.
phil.
t. t. rzeczywiście istniejący, rzeczywisty, prawdziwy; qui re vera exsistit, verus
(Gr.
δνσος ών, ύπάρΧων)
BYSTRZ. Parv. Log. fol. K IIIb: albedo et nigredo non significant res e-es.
GŁOG. ExLog fol. 9a : proposicio zophistica primo accipitur pro proposicione apparenti et non e-i.
WROCŁ. Epit. fol. a VIa : appetitus est inclinatio rei in bonum e-ns vel apparens.
Id. Dial. fol. M Va: appellatio est acceptio termini pro re e-e.Ita saepius saec. XV—XVI. Cf. Th. V 2,1875, 84 sqq. Additur v. gr. imaginatione ( WROCŁ. Epit. fol. B Ia) , actualiter ( BYSTRZ. AnalPost fol. b IIIb). Occ. extra textus phil.
NIC. BŁ. Serm. II p. 42 : bene comparatur ligno putrido, quod de nocte lucem habet apparentem et non e-em.
N. abs. loco
subst.
exsistens,,
-ntis
n.
a.
byt; id quod exsistit, ens
(Gr.
ο όύ)
GŁOG. Anim. fol. B Ib : rosa ... tempore hyemis non est ens et e-s participaliter, sed bene est ens ab essentia dictum.
b.
(sq.
ab)
to,co od kogoś pochodzi; id quod ab aliquo procedit, genitum est
WROCŁ. EpitConcl fol. c IVb : ingenitum capitur dupliciter; vno modo stricte pro non e-e ab alio et sic Spiritus Sanctus non est ingenitus, quia est ab alio, scilicet a Patre et Filio ... alio modo large pro non genito, hoc est pro non e-e ab alio per generationem.Cf. Th. V 2,1876, 7 sqq.
II.
saepe pro non usurpato part.
praes. verbi esse: będący
GŁOG. ExLog fol. 88b : e-em servum feci liberum.
WROCŁ. EpitConcl fol. n IVa : anima essentialiter vna e-ns.
Ib. fol. q VIb : hec interfectio e-ns finis illius vindicte est peccatum.
Praec. in locut. (incolumis vel) sanus (mente et corpore) exsistens ( DokMp I p. 74, a. 1349 ; Śwink. p. 122, a. 1368 ; DokSZKr p. 23, a. 1380 ; AKapSąd II p. 161, a. 1449) . Ceterum cf. EXSISTO II A.