Ogólne
Pełne hasło
Więcej

EXORBITANTIA

Gramatyka
  • Formyexorbitantia, exorbitancia, exhorbitancia
  • Etymologia exorbito, exorbitans
  • Odmiana -ae
  • Część mowyrzeczownik
  • Rodzajżeński
Znaczenia
  • excessus, praevaricatio, facinus

Pełne hasło

EXORBITANTIA s. EXORBITANCIA s. EXHORBITANCIA, -ae f. (exorbito, exorbitans)
  • Dc.
  • B.
  • L.
przekroczenie prawa, wykroczenie, występek; excessus, praevaricatio, facinus
CodEp II p. 259 (a. 1431) : ut super huiusmodi suis e-iis ipsum potuissemus reducere ad finem equitatis.
PrzMog p. 40 (a. 1455) : de potentum e-iis consiliorumque suorum ineptiis.
Ita saepius saec. XV—XVI.
Syn.
excessus ( StPPP VII p. 532, a. 1493 et saepius), insolentia ( AKapSąd III p. 63, a. 1494) , scandalum ( AKapSąd I p. 198, a. 1511 et vulgo), erratum ( ArPrawn I p. 421, a. 1554 ; ib. p. 424, a. 1554) , vitium ( ib. ), odiosa contentio ( StCrac p. 114, a. 1579).
Additur gen. obi., v. gr.
indulgentiarum ( ArHist VI p. 114, a. 1487) , constitutionum ( ŁASKI ComPriv fol. 175a ). Occ. de litteris
CodVit p. 401 (a. 1418) : quandam commissionem multis e-iis et clausulis insolitis permixtam.
Locut. verbales
exorbitantiam committere ( AKapSąd I p. 198, a. 1511 ;
Tom. XII p. 403, a. 1530) , patrare (contra universitatem:
ARect I p. 487, a. 1507).
Opp.
componere ( Tom. I p. 234, a. 1511) .
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)