Ogólne
Pełne hasło
Więcej

EXANIMATIO

Gramatyka
  • Formyexanimatio, exanimacio
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -onis
  • Część mowyrzeczownik
  • Rodzajżeński
Znaczenia
  • I. propr. alienatio animi, stupor
  • II. + exinanitionis exstinctio

Pełne hasło

EXANIMATIO s. EXANIMACIO, -onis f.
  • F.
  • Th.
  • S.
I. propr. de hominibus: utrata zmysłów, odrętwienie; alienatio animi, stupor
DŁUG. Hist. I p. 251 : Bohemos et ducem eorum Brzetislaum e-o lethargica et caecitas a spolio in sacra perpetrando ... deterruerat.
Ib. IV p. 233 : terrore horribili fulminis tremefactus ... longo tempore, sive id e-o, sive ingens metus causabat, nullum responsum edens, non secus quam mortuus ... lugebatur.
CALLIM. Rhet. p. 138 : huic metui subiecta sunt: pigritia, pudor, terror, pavor, e-o, conturbatio, formido.
Cf. Th. V 2,1772, 75-18.
II. (ad vim vocis exinanitionis accedere videtur) unicestwienie; exstinctio
KodMp III p. 210 (a. 1367) : longi tractus temporum faciunt antiquitatem, antiquitas obliuionem, obliuio vero rerum actarum e-em.
N.
nędza,ubóstwo; inopia, paupertas
Glb p. 38 : e-o, «nądza»;vir iste cecidit in e-em, «wpadlw nądzą».
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)