Ogólne
Pełne hasło
Więcej

ERUPTIO

Gramatyka
  • Formyeruptio, erupcio
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -onis
  • Część mowyrzeczownik
  • Rodzajżeński
Znaczenia
  • I. impetus, irruptio. excursio (ex urbe obsessa)
  • II. scaturigo, inundatio.
  • III.
    • 1. fluminis ostium
    • 2. i. q. ereptio, ablatio

Pełne hasło

ERUPTIO s. ERUPCIO, -onis f.
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • L.
I. (de hominibus) najazd, napad (wrogów); impetus, irruptio. Occ. wycieczka z oblężonej twierdzy; excursio (ex urbe obsessa).
II. (de aquis) wytryśnięcie, wylew; scaturigo, inundatio.
N.
imbrium ( MPH II p. 836, saec. XIV), sed etiam lacrimarum ( NIC. BŁ. Serm. I p. 288 ).
III. singularia
1. ujście rzeki; fluminis ostium
WAPOW. Chr. p. 224 : quae arx in ipsa Boristenis in Pontum iacet e-e.
2. wyrwanie, zabranie; i. q. ereptio, ablatio
AGZ XV p. 332 (a. 1496) : qua tua violenta e-e alias «vrwanya y szyndowanya» sexagene ac equi recepcione ipsum in totidem dampnificasti.
Cf. ERUPTURA.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)