Ogólne
Pełne hasło
Więcej

DULIA

Gramatyka
  • Formydulia
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -ae
  • Część mowyrzeczownik
  • Rodzajżeński
Znaczenia
  • honor, qui sanctis vel magistratibus tribuitur

Pełne hasło

DULIA, -ae f.
  • Th. (rec.),
  • Bl.
  • S.
  • Dc.
  • B.
  • L.
  • A.
  • N.
cześć oddawana świętym lub dostojnikom; honor, qui sanctis vel magistratibus tribuitur
NIC. BŁ. Serm. I p. 143 : quod pertinet ad Deum ... inferiori modo adoratur adoratione d-ae, vt sancti in caelo et praelati spirituales et sęculares in terra.
Ib. II p. 352 : cui Matri Dei ... debetur ... excellentior veneratio d-ę, quam alijs creaturis et haec vocatur hyperdulia.
AKapSąd II p. 173 (a. 1450) : an ymagines sanctorum sint veneratione d-e venerande.
Glossa Pol. :
GLb p. 56 : d-a est honor qui sanctis datur «modia poziczona».
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)