MONET. fol. C IIb: tonus ... plagalis est, qui suum systema partim supra, partim infra finalem dirigit chordam; est igitur d-ium proprietas, vt canonice, vt citra chordam terminalem ad octauam conscendant, vbi veri systematis est completio.

Id. fol. C IVb: tenor (qui et maneries toni dicitur) est breuiuscula melodia, que in ecclesiasticis cantilenis fini annectitur hac dictione 'euouae', que est seculorum amen, et est duplex: antiphonarum et introituum ... tot enim sunt tenores, tam antiphonarum quam introituum, quot sunt toni; antiphonarum ... tenores isto modo considerantur: d-e 'euouae’ differentia prima, secunda ... d-e tercij ... d-e quarti ... d-e octaui.

Id. fol. D Ib: omnis introitus, cuius versus gradatim vel saltim in quintam eleuatur, autentico attribuitur tono: est enim quinta peculiaris d-ium tenor vt patet in versu «Eructauit».