- F.
- S.
- Dc.
- B.
- L.
I.
pass. ten, kto otrzymuje darowiznę,donatariusz;
qui donum accipit
WŁODK. Tract. p. 309 : emptor et etiam d-us nunquam est dominus ante traditionem rei.
ARect I p. 38 (a. 1470) : per dominum rectorem petiuit, ut d-us et alias procurator donatoris constitutus ... ferrj sententiam.Ita saepe. Glossa Pol.
GLcerv p. 538 : d-us, «ten ktoremu daruią».
Syn.
beneficiarius (
ArPrawn VII
p. 59, a. 1566).
II.
zastępca prawny?
i. q. procurator?
DŁUG. LibBen I p. 630 : quorum quidem bonorum ... conditio a nobis in perpetuum memoriale ecclesiae Ploczensi et eius d-iis descripta est.
ZabDziej III p. 431 (a. 1497) : procurator Nicolaus ... nomine suorum principalium prefatorum, Anne Wyglarowa et Stanislai d-ii sive procuratoris, reproduxit cittacionem (cf. supra p. 430: Stanislaus ... tutor et procurator honeste Anne Wyglarowa).