- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- Dc.
- B.
- N.
I.
de hominibus (et eorum mente): zdolny do przyjęcia nauki; discendi capax.
Occ. abs. loco
subst.
ten kto pobiera naukę, student; studens, discipulus
StSyn VIII p. 48 : rectores ecclesiarum in nostro Cracoviensi studio aliquos d-es, qui in theologia vel in iure canonico studium per aliquod tempus continuent, teneant.
II.
de rebus: nauczalny, dający się nauczyć; qui disci potest
BYSTRZ. AnalPr fol. o IIa : omnis disciplina est d-is, iusticia est disciplina, ergo iusticia est d-is.