Ogólne
Pełne hasło
Więcej

DISTURBO

Gramatyka
  • Formydisturbo
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -are, -avi, -atum
  • Część mowy
Znaczenia
  • I. propr.
    • 1. turbare, dissipare (v. gr. hostem).
    • 2. expellere, fugare
    • 3. destruere, vastare, depopulari (bona)
  • II. transl.
    • 1. impedire,violare, annihilare
    • 2. turbare
    • 3. affligere, vexare sollicitum esse, animo angi
    • 4. privare aliquem aliqua re, ab aliqua re deicere

Pełne hasło

DISTURBO, -are, -avi, -atum
  • F.
  • Th.
  • S.
  • Dc.
  • L.
I. propr.
1. wprowadzić w nieład, zamieszanie, rozpędzić; turbare, dissipare (v. gr. hostem).
2. wypędzić, odpędzić, wygnać; expellere, fugare
AAlex p. 327 (a. 1503) : ex ea locatione d-antur ferinae regiae.
MIECH. Chr. p. 194 : rex praesidium Bohemorum de Vislicza d-uit et expulit.
In imagine IANIC. p. 60, v. 27 :
amici ... d-ant nubila mentis.
3. niszczyć, pustoszyć; destruere, vastare, depopulari (bona).
II. transl.
1. udaremnić, przeszkodzić, naruszyć, zniweczyć, usunąć; impedire,violare, annihilare , (v. gr. actionem, commoda, confirmationem, donationem, facta, machinamenta, statuta).
N.
constr. a. sg. in c. abl.
Tom. XIV p. 447 (a. 1532) : priusquam adventu infidelium ... in ... consiliis nostris d-emur.
b. sg. per:
MARTIN. OP. Marg. fol. q 2a : apostolica statuta non debent negligi ... nec per concertationem d-ri.
2. zakłócać, mącić; turbare (v. gr. quietem).
3. niepokoić, dręczyć,gnębić; affligere, vexare
SSrSil I p. 343 (a. 1489) : papa principibus mandavit ... ne ... Wratislavienses bello d-ent.
Pass. niepokoić się, kłopotać; sollicitum esse, animo angi
DŁUG. Op. p. 184 : Themistocles ... privatae gloriae angebatur cura; ego pro neglectu aeternae, divinae ac publicae d-or.
4. pozbawić kogoś czegoś, usunąć, wyrugować; privare aliquem aliqua re, ab aliqua re deicere
Tom. III p. 215 (a. 1514) : ne injuria afficiatur et ab ejus prati possessione d-etur.
ROYZ. I p. 11, v. 248 : ne dirus tyrannus ... clausa manes d-et ab urna.
Constr. Ad
I—II: sq. abl. , ab, de, ex, in c. abl. , per, pro, ut supra.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)