Ogólne
Pełne hasło
Więcej

DISSOLUTUS

Gramatyka
  • Formydissolutus, disolutus
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -a, -um
  • Część mowyprzymiotnik
Znaczenia
  • I. propr. infirmus, aeger.
  • II. transl.
    • 1. immoderatus, lascivus, effrenatus.
    • 2. neglegens.
    • 3.
      • a. exemptus, immunis
      • b. liber, nemini obnoxius

Pełne hasło

DISSOLUTUS s. DISOLUTUS, -a, -um
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • L.
I. propr. chory, osłabiony; infirmus, aeger.
II. transl.
1. nieopanowany, swawolny, rozwiązły, wyuzdany; immoderatus, lascivus, effrenatus.
2. niedbały, beztroski, obojętny; neglegens.
N. constr. sq. abl.
DŁUG. Hist. II p. 243 : custodes epulis delibuti … securitate d-i solitarum vigiliarum excubias intermisissent.
N.
in ratione:
ArPrawn IV p. 49 (saec. XIV med.med) : negligentes et in racione d-i domos proprias ... reformare non curantes (cf. JusPol p. 95 et ArPrawn IV p. 384, ubi false in rancone).
3.
a. zwolniony, uwolniony od czegoś; exemptus, immunis
StPPP VIII p. 236 (a. 1388) : Preczslaus vadio ... fiet d-us et liber.
b. swobodny, luźny; liber, nemini obnoxius
*PommUrk VI p. 80 (a. 1321): nemo extra tempus debitum recipiet aliquem d-um seu vagum famulum ad serviendum.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)