Ogólne
Pełne hasło
Więcej

DISSECO

Gramatyka
  • Formydisseco, diseco, dissico
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -are, -ui, -ctum
Znaczenia
  • I. propr. in partes secare, scindere.
    • α. dilaniare
    • β. + sagittis percutere, transfigere
  • II. transl. dividere (saec. XV—XVI)

Pełne hasło

DISSECO s. DISECO s. DISSICO, -are, -ui, -ctum
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • B.
I. propr. (homines et res) rozciąć, rozsiekać, rozpłatać, porąbać; in partes secare, scindere.
Additur
perminutissime (KADŁUB. p. 66). Occ.
α. rozdzierać; dilaniare
KADŁUB. p. 113 : proprios artus aut unguibus d-ant aut dentibus dimmordicant.
β. sagittis przeszyć, przestrzelić; percutere, transfigere
HUSSOW. p. 35, v. 692 : equites ... iactos ... sagittis pileolos sursum d-uere.
N. in imagine
PORC. Epit. 1, v. 39: lorice squammas telorum d-at imber.
DŁUG. Hist. II p. 216 : causarum nodos prudentissime d-uit.
Constr.
a. abs. b. sq. abl. instr. c. sq. in c. acc.
StPPP VI p. 26 (a. 1507) : pedes et alia membra eius in partes d-asset.
Ita saepius.
II. transl. dzielić; dividere (saec. XV—XVI) .
N. in imagine
CRIC. in
Tom. XII p. 142 (a. 1530) : re Christiana bellis, haeresibus, ambitionibus et odiis intestinis d-ta et conquassata.
AKap p. 176 (a. 1561) : eos, qui ab Ecclesia catholica recesserunt et in tot sectas d-ti sunt.
Ita saepius. Occ. powalić, rozgromić; sternere, debellare
PAUL. CR. p. 92, v. 368 : caelestia numina ... infidum ... d-uere genus.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)