I. rozumny,roztropny; sapiens,prudens

SSrSil I p. 323 (a. 1489) : hic vir, quamvis rustici ... filius foret, optime tamen indolis et nobilis ac d-i ingenii erat, ita ut in spiritualibus et temporalibus monasterio optime preesset.

II. phil. posługujący się rozumowaniem,oparty na rozumowaniu,dyskursywny; qui ratiocinatur,ratiocinatione utitur

GŁOG. Anal. fol. 133a : habituum intellectualium ... quidam est d-us, vt ratio, et quidam non d-us, vt intellectus.

STOB. Parv. fol. J VIIa : angelus potest habere cognitionem d-am, ita quod ex noticia vnius potest venire in cognitionem alterius.

Cf. GŁOG. Phys. fol. c lb.