- F.
- Th. (rec.),
- Bl.
- Dc.
- L.
- A.
I.
1.
propr. naukowy; qui ad disciplinam spectat
BYSTRZ. Top. fol. 152a : in disputatione d-i seu inquisitiua (opp. in disputatione ... exercitatiua et obuiatiua).Cf. Th. V 1, 1327, 6 sq.
2.
sensu latius translato: przemyślny, przebiegły; callidus, versutus
CALLIM. Hist. p. 58, 30 : d-i argutia.
II.
1.
usus
posłuszeństwo, karność;
i. q. disciplinae
ArPrawn I p. 225 (saec. XV) : d-i usu cum obediencie debito nusquam postergato.
2.
poena
kara dyscyplinarna; ex disciplinae usu imposita
FormJ p. 58 : aut... pro illatis iniuriis satisfacias, aut rigore iuris ... d-is pene notam ... pacieris.