Ogólne
Pełne hasło
Więcej

DEVINCIO-1

Gramatyka
  • Formydevincio, divincio
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -ire, -inxi, -inctum
Znaczenia
  • I.
    • 1. alligare, conciliare.
    • 2. obstringere, obligare
    • 3. cohibere, continere
  • II. afficere, capere

Pełne hasło

1. DEVINCIO s. DIVINCIO, -ire, -inxi, -inctum
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • A.
[1. pl. ind. fut. I devincemus:
CodEp III p. 448 (a. 1498) : eandem familiam, quam affinitate nobis devinctam habemus, hoc quoque negotio strictius devincemus (nisi leg. devinciemus]).
I.
1. ująć, zjednać; alligare, conciliare.
Additur abl. praec.
meritis, beneficiis, caritate sim., lege, item obsecrationibus sim. ( DŁUG. Op. p. 200 ).
2. związać, zobowiązać; obstringere, obligare
Tom. V p. 285 (a. 1520) : proficiscuntur hinc a nobis fide d-ti captivi.
*Dogiel IV p. 313 (a. 1542) : gubernatores ... praefectos ... juramentis d-ant iisdemque injungant, ut etc.
N. refl.
DŁUG. Op. p. 11 : Wyelislaus et Bogna... perpetua se castitatis... lege d-unt.
3. powściągnąć, powstrzymać; cohibere, continere
Tom. XIII p. 240 (a. 1531) : quibus indutiis ... Turcum ipsum ab hostilibus inferendis d-tum esse.
II. opanować, ogarniać; afficere, capere
KADŁUB. p. 12 : amor demortui principis senatum ... d-xerat.
Ib. p. 60 : vecordie genus quendam adeo d-verat, ut etc.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)