- F.
- Th.
- S.
I.
propr.
1.
intrans.
a.
rozwierać się, pękać; rumpi, scindi;
praec.
de
terra, undis, item de navigio (
WAPOW. Chr.
p. 130
;
;cf. Th. V 1, 390, 31), tumore (
DŁUG. Op.
p. 113
).
Adduntur
locut.
adv. in praeceps (
KADŁUB.
p. 114
)
, ex lubricitate (
DŁUG. Hist. IV
p. 173
).
b.
rozdziawiać,otwierać szeroko (usta, paszczę); hiare
Tom. IV p. 294 (carmen Corvini a. 1518) : impatiens gelidi laticis ... d-it hydra.
GLb p. 29 : d-ns, apertum hiatum et diffusum habens, valde hiscens, «zyeva».
2.
trans.
pochłaniać,połykać; absorbere, devorare
MIECH. Chr. p. 93 : alii ... super alios calcantes ... in profundum scenose uoraginis mersi d-bantur et deuorabantur.
COPERN. OpM p. 64 : is ... iuvenis ... caricas plurimas devoravit et locustas ... quoque d-bat.Cf. Th. V 1, 390, 48 sqq.
II.
transl.
1.
ap.
DŁUG.
a.
ziać (gniewem, szałem); fremere,frendere (rabie)
Hist. I p. 372 : rex rabie solita d-ns (v. l. furens) neque crudeli nece ... se satiatum declarans, in varia ... loca spargi ... iubetmembra s. Stanislai.
b.
czyhać na coś,łakomić się,zachłannie pożądać czegoś;
inhiare alicui rei,vehementer appetere aliquid
Hist. I p. 287 : omnium aut in rebellionem spectantium aut bella Poloniae Regno inferenda d-ntium (v. l. inhiantium) animi ... domiti sunt.
2.
przepadać,ginąć; perire
DANT. p. 56, v. 301 : sit procul omne malum, maerorque dolorque d-at.