- Th.
- Bl.
- S.
obrońca czyjś; defensor (alicuius personae).
N. czegoś; alicuius rei
ArPrawn IV p. 94 (saec. XIV med.med) : de nocte recipiens frumenta alterius, si per defensorem vulneratus fuerit vel occisus, penam non incidat, d-em si vulneraverit ... frumentorum d-i leso vulnera ... exolvere sit astrictus.
KodUJ I p. 43 (a. 1401) : senior de nostra domo sit... bonorum tutor, protector et perpetuus d-or.