Ogólne
Pełne hasło
Więcej

DEDIGNOR

Gramatyka
  • Formydedignor
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -ari, -atus sum
Znaczenia
  • I.
    • 1.
    • 2.
    • 3. indignari, irasci
  • II. dignum ducere

Pełne hasło

DEDIGNOR, -ari, -atus sum
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • L.
  • A.
  • N. [
forma act.
CodVit p. 1044 (a. 1421) : dedignamus ... amplius vestris indulgere fremitibus.
Cf. Th. V 1, 262,1.]
I.
1. sq. acc. : gardzić,odrzucać, unikać; contemnere, spernere, vitare.
N. constr. sq. dupl. acc.
IANIC. p. 36, v. 41 : preces ... Phoebo ... dedi, ne sibi me famulum d-retur inertem.
2. sq. inf. : nie chcieć czegoś, nie raczyć (zrobić); nolle, aspernari.
N. constr. sq.
si :
ArHist V p. 245 (a. 1332) : d-rentur, si ad conductum... angeli venirent et non Christus in propria persona.
3. gniewać się, oburzać; indignari, irasci
GALL p. 50, 7 : sibimet ipsi d-ndo.
II. uważać coś za godne; dignum ducere
DokKKr I p. 86 (a. 1362) : altare... ad laudem... Virginis Marie constructum consecracionis munere d-ntes cupientesque adiuvari suarum precum interventu piissimo ... dotamus.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)