Ogólne
Pełne hasło
Więcej

DEBITORIE

Gramatyka
  • Formydebitorie
  • Etymologia debitorius
  • Odmiana
  • Część mowyprzysłówek
Znaczenia
  • I. iur.+ XIV— (alicui) debitorie teneri (obligari, obligatum exsistere) nomine debiti debere.
  • II. ut decet, aequum est

Pełne hasło

DEBITORIE adv. (debitorius)
  • B.
I. iur. tytułem długu; nomine debiti
KodKKr II p. 79 (a. 1381) : nos Semouitus ... dux ... recognoscimus ... d-e teneri obligamurque ... domino ... episcopo Cracouiensi in centum marcis grossorum Pragensium.
PomnLw I p. 64 (a. 1386) : Nicolaus ... ex parte Iacobi ... V fertones, quas (sic ) sibi d-e tenebatur, dedit.
Ita vulgo saec. XIV— XV, praec. in locut. (alicui) debitorie teneri (obligari, obligatum exsistere) być dłużnym; debere.
Constr.
a. sq. acc. , cf. et saepius. Additur pro :
APozn II p. 192 (a. 1487) : pro quo panno ... Margaretha ... probavit se teneri (ed. -re) d-e centum ... florenos Hungaricales.
b. sq. in c. abl. , cf. et passim. c. sq. inf.
PP III p. 80 (a. 1440) : d-e teneri II 1/2 sexagenam ... soluere ... Paulo.
Ita saepius. Simili sensu remanere ( PomnLw I p. 64, a. 1386 : Briccius ... VIII marcas ... d-e remansit), item per abundantiam debito involvi (
KodMp IV p. 5, a. 1386 : quo debito ... Gecz ciuibus Thoruniensibus pro ... Iacussio ... erat d-e involutus).
N. post subst.
AGZ XI p. 192 (a. 1442) : dedimus domino Doliński citare suum capitalem d-e alias «istcza», prout est citatus per ... iudicem (nisi leg. debitorem).
II. w sposób należyty, należycie; ut decet, aequum est
ArPrawn I p. 228 (saec. XV) : quod ... ad sui status promocionem non minus digne quam d-e obligamur faciendum.
Cf. DEBITE.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)