- F.
- Th.
- S.
(saec. XV—XVI) pragnienie, żądza, chęć, ochota, pożądanie czegoś;
appetitus, cupiditas, voluntas, concupiscentia, desiderium.
N. locut.
α.
cupido aliquem agit
kogoś bierze ochota, ktoś ma ochotę; aliquis cupit, vult
DŁUG. Op. p. 273 : huius torrentis fluenta in monasterium traducere ancillam Christi magna agebat c-o.
β.
cupido regni (coronae)
upragnione królestwo (korona); regnum (corona) exoptatum(-a)
DŁUG. Hist. IV p. 374 : Withawdus ... facile se credens c-e regni ... potiturum.Ib.
p. 385 : persuasus ... c-em regni deponere Withawdus.
Ib. p. 405 : non omisit tamen et tunc Withawdus dux c-em coronae magnopere expetere.
Constr.
a.
sq.
gen.
b.
sq.
inf.
c.
sq.
ut:
CodEp I 1, p. 83 (a. 1437) : nunquam nobis illa c-o afficit, ut quantaecumque dignitatis fasces ... ambiamus.
N. praegn.
a.
chciwość, skąpstwo;
aviditas, avaritia.
b.
przedmiot pożądania; id quod aliquis cupit, expetit
DŁUG. Hist. II p. 483 : castrum Gostinin ... Cunradus ... accepit, qui etsi c-e potitus sit etc.