- Th. (rec.),
- Dc.
- B.
- BJ.
- A.
- N.
przyległy, stykający się, sąsiadujący; adiacens, contingens, conterminus
PommUrk I p. 176 (a. 1226) : que palus c-is est inter villas Golisowe et Gustislave (cf. CodPom I p. 370).
RHer IX p. 85 (a. 1277) : fratrum villas prenominatas ab «opole», id est vicinia aliarum villarum eisdem c-ium volumus esse absolutas (cf. KodMp I p. 124, a. 1284).
N.
geom. de linea: (odcinek), którego punkt końcowy jest zarazem punktem końcowym innego odcinka; cuius punctum extremum alterius quoque lineae punctum extremum est
VITELO Opt. p. 11 : linea ... cum singulis sibi c-bus lineis in utraque superficierum ... productis angulos rectos facit.Cf. ib. p. 321 .