- Th. (rec.),
- Bl.
- Dc.
- B.
- BJ.
- A.
- H.
- Ha.
- N.
wzmacnianie, umacnianie, zwł.
dodawanie komuś męstwa, sił; actus corroborandi, firmandi, praec. alicuius animum, virtutem confirmandi
MARTIN. OP. Chr. p. 64 : ipsam aquam in c-em militum suorum coram omnibus effundi fecit.
VKyng p. 698 : carnes comedere pro c-e corporis sui.
DŁUG. Hist. IV p. 35 : visum a se ... hominem reverendum ... qui et benedictionem et assiduam c-em Polonis dimicantibus largiebatur.
N. pl. e Pol.
«posiłki»;
auxilia
PommUrk IV p. 330 (a. 1308) : civitates non confortabunt illum dominum tam in armis quam cibariis rebus et quibuslibet aliis c-bus.