- F.
- Th. (rec.),
- Bl.
- S.
- Dc.
- B.
- BJ.
- N.
I.
iur.
t. t. zrzeczenie się prawa do czegoś, odstąpienie, ustąpienie czegoś; iuris cessio, alienatio, renuntiatio alicuius rei
StPPP II p. 415 (a. 1436) : Johannes ... domino Derslao opidum Stobnicza cum suis suburbijs ... condescendit ... pro qua quidem c-e et intromissione dandis etc.
LhnUrk II p. 599 (a. 1453) : lapsis quatuor septimanis de ... castro et terra ... debet fieri sibi cessio et c-o.
KodPol II p. 909 (a. 1456) : termino c-is castri predicti adveniente.
Syn. et iuxta posita
cessio (cf.
),
recessio (
AGZ XVII
p. 505, a. 1504)
, resignatio (
StPPP VI
p. 172, a. 1521
et saepius).
II.
1.
pobłażli
wość, życzliwość; indulgentia, benevolentia
MPVat III p. 404 (a. 1363) : quatenus de solita benignitate et de c-e Sedis Apostolice concessionem, moderacionem et ordinacionem ... super premissis ... grata ... habere dignemini.
2.
zjazd sądu na miejsce sporu; adventus iudicum in locum, ubi lis vertitur
Wierzb.
p. 167
.