Ogólne
Pełne hasło
Więcej

CONCILIABULUM

Gramatyka
  • Formyconciliabulum
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -i
  • Część mowyrzeczownik
  • Rodzajnijaki
Znaczenia
  • Eccl. coetus, conventus hominum.
  • episcoporum consessus de ecclesiasticis deliberantium

Pełne hasło

CONCILIABULUM, -i n.
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • Dc.
  • BJ.
  • A.
  • N.
zebranie, zgromadzenie; coetus, conventus hominum. Eccl.
synod; episcoporum consessus de ecclesiasticis deliberantium
DŁUG. Hist. III p.574 : papa c-um ... in paucissimo numero personarum ecclesiasticarum celebravit.
Et paulo post Petrus de Luna aliud c-um in regno Aragoniae celebravit.
Praec.
tamen (in malam partem): schadzka, potajemne zebranie w złym celu; coetus hominum clam ad vetitam rem agendam convocatus
MPH II p. 94 (Herbord): sedilia ... exstructa erant et mensae, quia ibi c-a et conventus suos habere soliti erant pagani.
MARTIN. OP. Marg. fol. g2b : hereticorum conventicula c-a sunt appellanda.
SACR. Elucid. fol. b Ib : sunt ergo Ruteni in c-o et sinagoga ecclesie contraria, que Babilon dicitur.
Ita saepius.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)