- F.
- Th.
- Bl.
- S. (-atus),
- B.
- BJ.
- N.
I.
propr.
spajać, skuwać; catenare, vincire.
N. in imagine
KADŁUB. p. 205 : tanti extrema gaudii ... luctus occupat ... et in suum c-at ancillatum.
II.
transl.
łączyć, wiązać, zespalać; iungere, coniungere, nectere.
Constr.
a.
abs.
b.
sq.
dat.
*Theiner II p. 278 (a. 1501) : Tartari ... eidem secte Machometice c-ti.c. sq. ex
*CodSil(M) I p. 78 (a. 1150) : ordinatis ... rebus suis, que ex quadam necessaria serię ... c-tae sunt.