- F.
- Th.
- S.
- Dc.
- B.
- N.
I.
dotyczący sądu polubownego, rozjemczy;
qui ad arbitros spectat, arbitralis.
Dicitur praec. de
litteris (
Lites I
p. 448, a. 1335
et saepius;
syn.
mediantia instrumenta
ib.
), arbitrio (
DŁUG. LibBen I
p. 298
). Cf.
COMPROMISSORIUS.
II.
iudex (dominus)
et
abs.
:
sędzia polubowny;
arbiter.
Syn.
arbiter, arbitrator, compositor amicabilis (
KodPol III
p. 159, a. 1296
et saepius).