- F.
- Th.
- B.
- S.
- A.
I.
mający coś w swej mocy, panujący nad czymś, posiadający coś w pełni; potens, valens. Explicatur
GŁOG. Alex. 1 fol. 30b : c-s dicitur ille, qui est potens et vigorosus in membris suis ad operandum.Solummodo paene de iis, qui sana mente existentes iure agere possunt rationis (mentis) compos przy zdrowych zmysłach, zdrów na umyśle . Additur bene ( KsgKaz p. 557, a. 1401) , recte ( CodEp II p. 258, a. 1431).
Simili sensu
compos sui; virium (
LhnUrk I
p. 66, a. 1327).
Syn.
sanus mente (sanae mentis:
KodKKr II
p. 231, a. 1399
;
CracArt IV
p. 93, a. 1435).
II.
taki, który coś osiągnął, zdobył, zawładnął czymś; qui aliqua re potitus est, aliqua re fruitur (praec. voti vel desiderii).
Constr. ad
I—II: a. sq.
gen.
(saepissime).
b. sq.
abl.
N.
KodMp III p. 210 (a. 1367) : Iohannes ... c-s racionis et corpore.c. sq. dat. ?
KodWp III p. 726 (a. 1399) : racioni et vite c-s.