- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- Dc.
- BJ.
- A.
[abl.
sg.
college?
AKapSąd III
p. 224 (a. 1424)
:
coram ... mgro Laurentio canonico Wladisla
viensi college.]
I.
1.
towarzysz na urzędzie, godności;
qui simul cum altero dignitatem vel honorem gerit.
Explicat
GLcerv p. 502 : c-arum appellatione ij continentur, qui sunt eiusdem potestatis et officij «towarzysze na vrzędzie».
2.
członek tego samego kolegium; eiusdem collegii socius
a.
de canonicis(
AKapSąd III
p. 224, a. 1424
et passim; syn. confrater:
ArHist X
p. 374, a. 1578),
item sq.
gen. collegii saecularis vel regularis (
JusPol
p. 243, a. 1447).
b.
de universitatis Cracoviensis professoribus studii Cracoviensis (
PAUL. CR.
p. 3
),
Minoris (Maioris) Collegii (
Concl.
p. 236,
a. 1540
;
ib.
p. 252, a. 1549
et passim), inde minor, maior (
ib.
p. 276, a. 1559
;
ib.
p. 404, a. 1581
et passim).
II.
sensu latiore: współuczestnik; particeps,
v.
gr. eleemosynarum (
KodWp I
p. 34,
saec. XII exeunte).