Ogólne
Pełne hasło
Więcej

CERNUUS

Gramatyka
  • Formycernuus
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -a, -um
  • Część mowyprzymiotnik
Znaczenia
  • I.
    • 1. propr. pronus, demissus.
    • 2. transl.
      • a. submissus, humilis
      • b. clemens, indulgens
  • II. conspicuus, notabilis, celeber

Pełne hasło

CERNUUS, -a, -um
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • Dc.
  • B.
  • A.
I.
1. propr. pochylony ku ziemi; pronus, demissus.
N. glossam Pol.
RFil XXIII p. 302 (a. 1444) : c-i «sklonieny».
2. transl.
a. korny, pokorny; submissus, humilis
Ztschr. LX p. 170 (a. 1301) : supplicans c-us supplexque ... exhorans.
FormJ p. 53 : c-e devocionis oblato ... affectu ... sanctitati vestre ... dirigo preces meas.
Cf. Th. III 876,6 sqq.
b. łagodny, pobłażliwy; clemens, indulgens
ArHist XII p. 334 (a. 1411) : paterni affectus est ... a filiis correccionis effectum wltu amplecti c-o.
II. znany, głośny, wyróżniający się; conspicuus, notabilis, celeber
ŁASKI LibBen II p. 527 : saluti animarum debita cum providentia consulitur, dum eorum, qui se sua liberalitate exhibent c-os, actus pietatis diriguntur in sempiternum ... Domini beneplacitum.
Cf. Th. III 876,9.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)