- F.
- Th.
- Bl.
- Dc.
- BJ.
I.
szydzić, wyśmiewać, obmawiać; irridere, eludere, detrectare.
II.
oszczerczo oskarżać, podawać w wątpliwość; falso criminari, calumniari
PommUrk IV p. 27 (a. 1301) : ne pravorum lingua hanc meam ordinationem infirmare possit et c-re.
*KodUJ II p. 90 (a. 1448) : nec in aliquo c-i aut sibilare queant.
N. glossam Pol.
GLcerv p. 491 : 'c-re, c-ri’ vtroque modo dicitur, pro 'calumniari’ et 'scienter falsum dicere’ «potwarzać, chytrze postępować».
III.
wykręcać się, zwodzić, oszukiwać; decipere, fallere, frustrari.
N. constr. sq.
in
c.
abl.
StPPP X p. 82 (saec. XV) : propter ambiguitatem saliariorum ... tam in rationibus quam aliunde c-ri.
IV.
spierać się, kłócić;
litigari
HENRIC. p. 184 : congregantur enim rei publicae administratores ... non ut meliorem condicionem reddant consulendo, sed ut in peyus convertant c-ndo.
Simili sensu refl. (haud dubio ex Pol.
«kłócić się»)
KsgCzer p. 57 (a. 1415) : de agris ... non debent se c-re vel iure procedere.
StPPP II p. 213 (a. 1416) : quia se in judicio cum subiudice c-uit, alias «swarzil».